...
biz bu aşkta aceleci bir okul çocuğunun kareli matematik defterinin sayfalarına çizdiği resim ödevi kadar zıttık.
güzel olabilirdik...
ama...
yanlış yerde...
yanlış sayfalardaydık...
daha başlarken sınıfta kaldık...
...
biz seninle çelik kuşlardan Afrikalı çocuklara konserve atan insanlık gibiydik...
onlara ulaştık sandık...
sandık...
ama...
asla ulaşamadık...
saramadık...
sarılamadık...
...
biz seninle Kudüste aynı Allah için kavga eden iki dinin mensubu gibiydik...
aynı Allah'a kendimizce yaranmaya çalıştık...
kendimizce O’na taptık...
oysa belliydi her şey...
taa baştan yanlış yaptık...
boşa uğraştık...
boşa başladık...
...
biz seninle gündüzlerin ve gecelerin uğruna harcandığı bir aşk romanın son cümlesindeki üç nokta gibiydik...
devam etmeliydik...
yürümeliydik...
yarım kalmamalıydık...
yapamadık...
ilk virgül de takıldı ayağımız...
düşüp kalkamadık...
bir sen...
bir ben...
bir de aşkımız...
üç nokta olup yarım yamalak ortada kaldık...
İbrahim Baysu
